Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «عصر ایران»
2024-05-03@11:59:50 GMT

آیا راه‌ های جایگزین تنبیه بدنی را می ‌شناسید؟

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۰۷۸۹۴

براساس گزارشی از شبکه تلویزیونی آمریکایی مخصوص کودکان پی‌بی‌اس کیدز، روش‌های تربیتی منتخب والدین در هر خانواده کاملا اختصاصی است و درواقع نمی‌توان یک الگوی ۱۰۰ درصد مشابه را مثال زد.    به گزارش تا شش ، شماری از آنها معتقدند که گفت‌وگو بهترین روش حل مشکلات کودکان، اصلاح رفتاری و تشویق آنها به انجام کارهای درست است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در مقابل دسته ای دیگر استراتژی‌های تربیتی به شدت قانونمند و یا گاها تنبیه فیزیکی را ترجیح می‌دهند. اما به نظر شما کدام رویکرد صحیح است؟ آیا تنبیه فیزیکی می‌تواند در امر تغییرات رفتاری و گفتاری فرزندانمان اثرگذاری مطلوبی را به نمایش بگذارد؟   نکاتی علمی‌ که تمامی ‌والدین به آن احتیاج خواهند داشت   بر اساس مقاله‌ ای که به‌ تازگی توسط روزنامه دیجیتال مدیکال دیلی منتشر شده است، در حالی‌ که تاکتیک‌ های فرزند پروری مثبت و به‌ دور از ایجاد تشنج در بسیاری از موارد نتیجه‌ دهی مطلوبی دارند اما تنبیهات دیگر مانند استفاده از تکنیک گوشه نشانی نیز کارکرد خاص‌ خود را خواهند داشت و به‌ راستی در مواقعی خاص ضروری هستند. در مقابل به‌ندرت می‌توان یک رفرنس علمی‌ معتبر را یافت که تنبیه فیزیکی را برای کودکان مفید بداند و والدین را به استفاده از آن تشویق کند!   به گفته دکتر  Robert Larzelereاستاد دانشگاه ایالتی اکلاهما که بخش مهمی ‌از مطالعات خودرا به تاثیرگذاری روش‌های تربیتی سخت‌گیرانه و تنبیهات فیزیکی برسطح سازگاری کودکان خردسال اختصاص‌ داده‌ است، برخورد‌ فیزیکی با فرزند نه‌تنها هیچ جایگاه تربیتی مفیدی در زندگی وی نخواهد داشت بلکه به مرور زمان با توسعه رفتارهای پرخاشگرایانه و افزایش اضطراب کودک او را در معرض تخریب شخصیتی ناخواسته قرار می‌دهد.   پس از تجزیه‌وتحلیل دقیق واکنش‌های مادران به عملکردهای نادرست کودکان، محققان اثربخش ترتیب تکنیک نظم‌دهی به فرزندان را در قالب برنامه زیر ارائه داده‌اند.    سازش: همانطور که از گزارش جمع‌بندی برنامه تلویزیونی واقع نمای Supernanny انگلستان به‌دست می‌آید، موفق‌ترین والدین در برخورد با چالش‌های رفتاری و گفتاری فرزندان همان خانواده‌هایی هستند که تحت هر شرایطی صرف‌نظر از شدت بد خلقی راه سازش را باکودک خود پیش می‌گیرند. در‌ واقع اگر می‌خواهید همچون پدرومادری خردمند وارد عمل شوید، پیش‌ از هر کاری باید به آرام‌سازی جو موجود کمک کرده و با فرزندتان سازش کنید.    استدلال: باتوجه به گزارشی از وب سایت تخصصی A Fine Parent، مرحله دوم یعنی استدلال برای آن دسته از کودکانی مناسب خواهد بود که مرتکب رفتارهای آزار دهنده جزئی مانند غرزدن‌های مکرر می‌شوند. ازاین‌رو دلیل‌آوری منطقی و گفت‌وگو بر پایه استدلال با کودکان بی‌سرپرست، بدسرپرست و همینطور آنهایی که اقدام به کتک‌زدن دوستان خود در مدرسه می‌کنند، به هیچ عنوان موثر نیست و والدین باید از مسیرهای جایگزین که در ‌ادامه اشاره می‌شوند استفاده کنند.    گوشه نشانی و یا حذف یک سری از امتیازات ویژه: شاید متعجب شوید اما گوشه نشانی یکی از بهترین روش‌هایی است که می‌تواند در مواقع جدی به فریاد والدین برسد. این مفهوم به معنای جداکردن موقتی کودک از محیطی است که در آن رفتار نامناسب رخ داده است که معمولا در قالب دستور نشستن به مدت محدود مانند ۱۵ دقیقه انجام می‌شود و فرد در این‌بازه به هیچ یک از ابزارهای سرگرمی‌ معمول خود دسترسی نخواهد داشت.   متعادل‌ترین تکنیک مورداستفاده که نتیجه مطلوبی را دربازه زمانی طولانی‌تر به نمایش می‌گذارد، استدلال‌آوری بوده است. یعنی این روش باید به‌عنوان نوعی روش پایه‌ای در پس زمینه تمامی‌ واکنش‌های والدین درنظر گرفته شود.   برای مثال حتی اگر رفتاربد کودک نیازمند به‌کارگیری استراتژی گوشه نشانی و یا حذف برخی از امتیازات موردعلاقه فرزند برای مدتی مشخص است، باز هم بهتر است والدین باارائه دلایل محکم و منطقی این کار را انجام دهند. با وجود آن که تاثیر شگفت‌انگیز گوشه نشانی از نظر علمی‌به اثبات رسیده است، اما نباید مکررا امتحان شود و طبق مطالعات گسترده توسط محققین دانشگاه جانز‌هاپکینز توصیه می‌شود تنها در ۱۶درصد از موارد ضروری عملی شود.   عوارض تنبیه فیزیکی کودکان   باتوجه به پژوهشی که در سال ۲۰۰۸ انجام گرفته و اطلاعات کامل آن از طریق شبکه اجتماعی علمی‌ریسرچ گیت قابل دسترسی است، درصد کمی‌از والدین (حدودا ۱۷ درصد) فرزندان خود را با برخوردهای فیزیکی تنبیه می‌کنند. در همین مطالعه توضیح داده می‌شود که این دسته از کودکان رفتارهای تهاجمی‌ بیشتری از خود نشان می‌دهند و به‌تدریج ویژگی‌های شخصیتی پرخاش جویانه‌ای را مانند برداشتن اسباب‌بازی‌های دوستان بدون اجازه، کتک‌کاری در محیط‌های عمومی ‌مانند مدرسه، دروغ‌گویی و دزدی توسعه می‌دهند.   براساس مطالعه‌ای دیگر از مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری آمریکا در سال ۲۰۰۷، ۸۵ درصد از کودکان آمریکایی برای حداقل یک‌بار در دوران خردسالی و یا نوجوانی خود تجربه تنبیه فیزیکی را داشته اند. باوجود آن که آمار این نوع از برخوردهای تربیتی به‌خصوص در دنیای امروزی و با افزایش سطح آگاهی والدین بسیار کاهش یافته، اما هیچگاه به صفر نرسیده است.   این در حالی است که محققان معتقد هستند استفاده از چنین رویکردهای مخربی، منجر به تضعیف شدید اعتمادبه‌نفس در فرزندان، تمایل آنها به انجام کارهای پرخطر در آینده و همینطور ایجاد اختلال در مسیر موفقیت‌های اجتماعی خواهد شد. در مقاله‌ای از انتشارات سیج یافته‌هایی کاملا علمی‌ دیده می‌شوند که عوارض مذکور را بلندمدت و در بسیاری از موارد غیرقابل جبران معرفی کرده‌اند.   رکسانا دانیالی کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: تنبیه بدنی کودک تنبیه فیزیکی گوشه نشانی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۰۷۸۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حرکات اصلاحی و ورزشی چطور به بهبود مشکلات جسمانی کمک می‌کند؟

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، با توجه به دلایل متعدد و پیشرفت تکنـولوژی و عدم آشنــایی به تأثیر حرکات بدنی صحیح، انسان امروزی دچار کم یا بی حرکتی شده است تا جایی که دچار ضعف، سستی و بیماری‌های گوناگون گردیده است و از نظر جسمانی باعث شده توانایی انـجام خیـلی کارهارا نداشته باشد و به لحاظ شکل ظاهری دچـار ناهنجاری شده است.

عامل اصلی خیلی از بیماری‌ها فقدان فعالیت‌های بدنی است و همچنین استفاده نا صحیح از عضلات که سبب شکل گیری و ضعف وناتوانی شده و منجر به ناهنجاری‌های اندام‌های فوقانی وتحتانی می‌گردد و باعث تغییر شکل وضعیت بدنی و اندام انسان می‌شود.

این ضعـف وناتـوانی نه تنها شکـل ظاهری را تغییــر داده بلکه یکی از عوامل انزوا و افسـردگی است، در ضـمن باعث فشار بر روی مفـاصل زانـو، کمـر و آرتروز زودرس است. در جامعه کنونی بسیاری از نوجوانان، جوانان و بزرگسالان از ناهنجاری‌های قامتی رنج می‌برند: داشتن شانه‌ای افتاده، زانویی پرانتزی، سر به جلو و...

تصمیم داریم در یک سلسله نوشتار به مبحث حرکت اصلاحی و هر جلسه یک عارضه اسکلتی-عضلانی بر اساس منابع و کتب علمی بپردازیم:

موضوعات مورد بحث در حرکات اصلاحی:

*بررسی ضعف‌ها و ناهنجاری‌های اکتسابی دستگاه استخوانی، عضلانی و مفصلی افراد است. 

*این ناهنجاری‌ها عموما در اثر عادات حرکتی نامناسب، فقر حرکتی، شرایط نامناسب محیطی و با مشخصه‌های تدریجی بودن، بویژه در دوران کودکی و سنین رشد اتفاق می‌افتد.

*این ناهنجاری‌ها هنوز شدید نیستند که به جراح سپرده شوند لذا با حرکات اصلاحی و درمانی قابل اصلاح می‌باشند.

*به زبان دیگر موضوع حرکات اصلاحی تعادل ساختار فیزیکی بدن یا همان وضعیت بدنی (قامت) است.

تغییرات وضعیت بدنی

در دوران جنینی ستون فقرات فقط یک انحنا دارد که از سر شروع می‌شود و تا ناحیه خاجی ادامه می‌یابد. در دوران نوزادی دو خمیدگی عمده (هر دو انحنا در ناحیه سینه و خاجی به طرف جلو). با حرکات سر و گردن نوزاد در حدود ۶ ماهگی انحنای گردنی (انحنای سوم) شکل می‌گیرد (تحدب به جلو). با شروع نشستن و چهار دست و پا رفتن انحنای کمری (انحنای خفیف چهارم) ظاهر می‌شود (تحدب به جلو). (به دلیل بزرگی کبد و بالا بودن مرکز ثقل کودک برای ایستادن و راه رفتن حالت نا پایداری دارد. برای جبران این حالت یک خمیدگی شدید کمری –لوردوز- برای حفظ تعادل ایجاد می‌کند). در اولیل راه رفتن و ایستادن پا‌های کودک حالت پرانتزی دارد این تا ۱۸ ماهگی ادامه داشته و به تدریج در حدود ۳.۵-۳ سالگی با یک حالت ضربدری ادامه می‌یابد. این حالت در حدود ۷-۶ سالگی از بین می‌رود.

وضعیت بدنی

قرار گرفتن بخش‌های مختلف بدن به ترتیب نسبی به منظور انجام یک فعالیت خاص
   همچنین:
*یعنی ترکیب ساختار مفاصل بدن در هر لحظه از زمان
*یعنی ارتباط قسمت‌های مختلف بدن نسبت به خط ثقل
*یعنی ترتیب قرار گرفتن صحیح و متناسب اجزای بدن
*اثر کارآیی مکانیکی بر سیستم عصبی عضلانی در وضعیت قائم (ارتوپدی)

* از نظر تیپ شناسی:

قرار گرفتن بدن به این ترتیب است که سر در حالت مستقیم، نگاه به طرف جلو، ران کاملا صاف، زانو‌ها نسبت به ران‌ها در زاویه صحیح، انگشتان پا در حالت مستقیم و پاشنه‌ها نیز در یک امتداد قرار داشته باشند. 

خط فرضی ثقل

خطی است که از مرکز ثقل بدن می‌گذرد و بر مرکز سطح اتکا که معمولا در میان دو پا است عمود می‌شود. به هر میزانی که این خط از نزدیک یا مرکز ثقل بگذرد بدن در حالت تعادل خواهد بود.    عبور خط فرضی ثقل را در بدن می‌توان از سه نما بررسی کرد. نحوه قرارگیری بخش‌های مختلف اسکلت آدمی نسبت به این خط؛ شاخص اصلی تشخیص ناهنجاری‌ها در حرکات اصلاحی است.


وضعیت بدنی استاندارد/ مطلوب/ بهینه در نمای جانبی
 

وضعیت استاندارد در نمای قدامی و خلفی

دکتر میثم اللهمرادی
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
مربی رسمی فدراسیون جهانی بدنسازی و پرورش اندام IFBB

انتهای پیام/

دیگر خبرها

  • کودکان گمشده غزه؛ در حسرت دیدار پدر و مادر
  • قاضی تبریزی از برترین‌های کشور در صدور حکم مجازات جایگزین حبس
  • انتصاب در ساترا/ کریمان جایگزین حسام‌پور شد
  • فوق‌ستاره ژاپنی جایگزین گران‌ترین والیبالیست جهان
  • از فصل دوم جایگزین نقش کژال شدم/ پیشنهادات کاری دیگری دارم اما تصمیم نگرفته‌ام
  • معلمان سلبریتی که نمی‌شناسید!
  • تنها از ۲۰درصد توانمان برای تنبیه اسرائیل استفاده کردیم
  • حرکات اصلاحی و ورزشی چطور به بهبود مشکلات جسمانی کمک می‌کند؟
  • لواندوفسکی: بارسلونا را ترک نخواهم کرد
  • «طرح‌های تکمیل زنجیره ارزش» جایگزین ۱۷ طرح پتروشیمی شدند